Zanim przejdziemy do tego, gdzie może odbyć się świecki pogrzeb, warto podkreślić, że ceremonia pogrzebowa składa się zazwyczaj z kilku części. Pierwszą z nich może być na przykład krótka uroczystość rodzinna w krematorium. Kolejną, ceremonia pożegnania z trumną bądź urną, w której udział bierze zazwyczaj najwięcej osób. W koszt mszy świętej wliczone jest: nabożeństwo w kościele lub domu przedpogrzebowym, oprawa muzyczna w kościele (organista), ceremonia pogrzebowa na cmentarzu. Rezerwacji terminu mszy świętej oraz jej opłacenie w kancelarii cmentarza dokonujemy w Państwa imieniu, by jak najbardziej odciążyć pogrążonych w żałobie z formalności Niemiec. Śmierć bliskiej osoby to wielka tragedia. Zamów wieniec lub wiązankę w dowód pamięci. Warto wiedzieć, że Niemcy dostarczają kwiaty do domów pogrzebowych, nigdy do prywatnych. Filtrowanie Data dostawy. Sortowanie. dostawa już w 4 h. Obrządki Pogrzebowe Romów. Obrzędy pogrzebowe polskich Ormian. Obrządek Pogrzebowy Staroobrzędowców. Pogrzeb w obrzędzie Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego. Obrządek pogrzebowy Mariawitów. Obrządek Pogrzebowy Karaimów. Obrządek Pogrzebowy Tatarów. Obrządek pogrzebowy w Islamie. Obrządek pogrzebowy w Buddyzmie. Jak wygląda ceremonia pogrzebowa w Grecji, szokujący rytuał. Piękne zdięcia z pierwszego cmentarza w Atenach. Part 2 https://www.youtube.com/watch?v=CVzP_Lux Vay Tiền Nhanh Ggads. Zachowanie się w świątyni Prawosławna świątynia to miejsce szczególnej obecności Boga na Ziemi. Postępować w świątyni trzeba z uwielbieniem, czcią, tak, żeby nie znieważyć majestatu świątyni, nie ściągnąć na siebie gniewu Bożego. Przychodzić na służby trzeba zawczasu, na 5 - 10 minut przed rozpoczęciem. Wchodząc, przeżegnać się i zrobić pokłon do pasa. Mężczyźni przy wejściu ściągają nakrycie głowy. Kobiety wchodzą do świątyni z przykrytą głową i ubrane odpowiednio dla swojej płci, wytarłszy szminkę z ust. Odzież powinna być przyzwoita i schludna. W świątyni nie można mówić głośno, trzymać ręce w kieszeniach, żuć gumę itp. Bez potrzeby nie należy chodzić po świątyni. Stawiać świece i prikładywat'sa do ikon trzeba tak, żeby nie przeszkadzać innym modlącym się. Rozmowę w świątyni trzeba ograniczyć do minimum Znajomych powitać krótko, odłożywszy rozmowy na potem. Przyszedłszy do świątyni z dziećmi, nie można pozwalać im biegać, wygłupiać się i śmiać się. Płaczące dziecko trzeba postarać się uspokoić, jeśli to nie udaje się, należy wyjść z dzieckiem ze świątyni. Wtórować chórowi można tylko bardzo cicho. Przy ogólnym śpiewie nie dopuszczać "niegodnych zawodzeń" (biesczynnych woplej). Siedzieć w świątyni pozwala się tylko z powodu choroby albo silnego zmęczenia. Nie wolno siedzieć, zarzuciwszy nogę na nogę. Jeśli wszyscy modlący się stają na kolana, trzeba przyłączyć się do nich. Na cerkiewnym placu nie wolno palić. Nie wolno wchodzić do świątyni ze zwierzętami albo ptakami. Niedopuszczalne jest chodzić i rozmawiać podczas czytania Ewangelii, śpiewu "Chieruwimskoj" i Jewcharisticzeskoho Kanonu na Liturgii (od Symbolu Wiary do "Ojcze nasz"). W tym czasie także niepożądanym jest stawiać świece i prikładywat'sa do ikon. Nie można przechodzić przed anałojem (między stojącym na środku cerkwi pulpitem z ikoną a Rajskimi (Carskimi) Wrotami). Jeśli zachodzi taka konieczność trzeba przejść za anałojem (między pulpitem a drzwiami wejściowymi). W żadnym wypadku nie można przechodzić przed Płaszczanicą, wyniesionym do adoracji krzyżem, przed służącym kapłanem a tym bardziej biskupem. Nie staje się na kolana w dniu po przyjęciu Św. Pryczastija za wyjątkiem pokłonów przed Płaszczanicą w Wielką Sobotę i kolenopriekłonnych modlitw w dzień Trójcy Świętej. Zwrócić uwagę bliskiemu, który złamał zasady dobrego zachowania się, trzeba po cichu i delikatnie. Lepiej w ogóle wstrzymać się od uwag, jeśli, oczywiście, nie ma miejsca bezczelne, chuligańskie działanie. Wreszcie, trzeba pozostawać w cerkwi do ostatecznego zakończenia nabożeństwa. Wychodzić przed czasem można tylko z powodu niemocy albo poważnej konieczności. Odpowiedzi SamiOni odpowiedział(a) o 15:52 Meganka. odpowiedział(a) o 15:52 Valerosa odpowiedział(a) o 15:52 hmmm mzoże godzine lub godzine i 30 minutek D o r A odpowiedział(a) o 15:52 blocked odpowiedział(a) o 15:52 ja wiem?;p najdluzej ponad godzine;) zalezy od miasta ;) najdluzej chyba 1,5h wiecej nie;)[LINK] pomoz jak umiesz prosze;(;* Jak byłam na pogrzebie prababci [*]trwała 2 h albo 2,5 h .Jakos tak :) pan xD odpowiedział(a) o 15:52 Nie mam pojęcia ale myślę że tak jak normalna a może ok 1 godz ¢αffєιиє odpowiedział(a) o 15:53 U mnie trwa ok godziny, może kilka minut więcej blocked odpowiedział(a) o 15:54 to zależy ale najczęściej od 40min. do 90min. + poczęstunek no i o czym wspomniałaś różaniec Pozdrawiam :) kaka ;] odpowiedział(a) o 15:55 Ar3 odpowiedział(a) o 15:58 około półtora godziny z pochówkiem trochę dłużej trochę krócej niż msza niedzielna bo nie będzie ogłoszeń Msza trwa ok. 45 min do godziny Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub Prawosławni mają kilka obrzędów związanych z pochówkiem. W Kościele prawosławnym inaczej wygląda pogrzeb osób świeckich, zakonników, duchownych, dzieci, a także tych, którzy zmarli podczas Oktawy Wielkanocnej. Jeśli umiera dorosły prawosławny trzeba obowiązkowo umyć jego ciało i założyć nowe ubranie. Symbolizuje to bowiem jego nieśmiertelność. Ciało nakrywane jest tzw. sawanem, czyli białym, lnianym płótnem. Symbolizuje ono chrzest, a jednocześnie przynależność do Kościoła prawosławnego. W dawnej Rosji ciało zmarłego namaszczano specjalnym olejkiem. Czynność tę nazywano soborowaniem. Soborowanie pomagało przejść do nieba bez grzechu. Poza tym wierzono, że może też ożywić osobę, która wydawało się, że już umarła. Jak podają stare księgi istniały przypadki, że człowiek po soborowaniu powracał do grona żywych. Ten cudownie ocalony musiał składać specjalne przysięgi. Ślubował między innymi, że nie będzie jadł mięsa czy też to, że jego mieszkanie będzie zawsze wysprzątane. Jeśli był mężczyzną, to nie powinien brać ślubu. Choć nie było tu bezwzględnego zakazu to takie małżeństwo źle widziano. Natomiast kobieta, która "ożyła" po soborowaniu miała już bezwzględny zakaz wychodzenia za mąż. Takie zamążpójście uważane za śmiertelny grzech. Kończyło się to zwykle tym, że ci, których ożywiło soborowanie, resztę życia spędzali w w prawosławiu może się odbyć dopiero trzeciego dnia po śmierci. Wcześniej rodzina, znajomi, przyjaciele, sąsiedzi modlą się przy ciele zmarłego. Proszą Boga, by jego dusza przeszła do świata zmarłych. Przyjeżdża też kapłan i odmawiana jest Panichida. To modlitwa, która odmawiana jest za zmarłego codziennie, do dnia pogrzebu. W jego dniu ciało przenosi się do cerkwi. Tam zmarłego wita dźwięk dzwonów i czeka na niego żałobna procesja z chorągwiami. Trumnę stawia się na katafalku i otwiera jej ma miejsce liturgia pogrzebowa. Podczas tej uroczystości czyta się psalmy, śpiewa pieśni, czyta fragmenty Pisma Świętego dotyczące Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. Śpiewa się tzw. Kanon. Wierni proszą, by za zmarłym wstawili się święci. Potem ksiądz prosi Boga, by odpuścił zmarłemu grzechy. Trumna ustawiana jest tak, by zmarły był twarzą zwrócony do "Carskich Wrót". Dzięki temu ostatni raz bierze udział w liturgii odprawianej w cerkwi. Podczas liturgii rodzina i bliscy zmarłego mogą przystąpić do komunii świętej. Uroczystość w cerkwi kończy się modlitwą żałobną. Uczestnicy pogrzebu zapalają za duszę zmarłego świeczki. Po ich zapaleniu ksiądz kładzie na czole zmarłego kartkę z żałobnym nadrukiem. Czyta tzw. pokajanije i tę kartę też zostawia w trumnie. Obie te kartki mają zaświadczyć w niebie, że dostąpił łaski wybaczenia ma miejsce ostatnie pożegnanie ze zmarłym. Można całować go w rękę lub czoło, na którym leży kartka położona przez kapłana. Zmarłym do ręki kładzie się często ikonę przedstawiającą jego patrona lub Matkę Boską. Po tym pożegnaniu zamyka się wieko trumny i wynosi ją z drodze na cmentarz dzwoni cały czas cerkiewny dzwon. Idący w kondukcie pogrzebowym śpiewają pieśni żałobne. Będąc na Białorusi można zobaczyć wielkie ciężarówki, na których ułożone są otwarte trumny ze zwłokami zmarłego. Za nimi podąża kondukt pogrzebowy. Na cmentarzu kapłan kropi trumnę święconą wodą, posypuje ziemią i czyni znak umrze dziecko przed ukończeniem siódmego roku życia to pogrzeb jest bardzo krótki, liturgia uboga. Natomiast bardzo uroczyste są pogrzeby księży i zakonników prawosławnych. Po śmierci księdza prawosławnego jego ciała namaszcza się olejem. Nakłada habit i płaszcz mnicha. Jeśli umrze diakon to ubiera się go w sutannę, tzw, dalmatynkę i zakłada stułę. Lektora chowa się tylko w sutannie. Biskup chowany jest w biskupich szatach liturgicznych. Przy czym biskup, który uznawany jest w prawosławiu traktowany jest jak mnich, ma pogrzeb wedłu liturgii przeznaczonej dla trumny, w ręce duchownego wkłada się księgę Ewangelii. Symbolizuje ona, że był nauczycielami Dobrej Nowiny. W ręce duchownego wkłada się też krzyż oraz ikonę przedstawiającą Zbawiciela. Symbolizuje to, że duchowni właśnie Zbawicielowi oddali swoją trzech dniach od śmierci ma miejsce pogrzeb. Przy czym liturgia pogrzebowa duchownych nawiązuje do liturgii jutrzni Wielkiego Piątku. Odczytuje się dwanaście fragmentów Ewangelii o męce, śmierci i złożeniu do grobu Jezusa Chrystusa. Podobnie wygląda pogrzeb prawosławnego zakonnika. Przy czym jego ciało obmywa się ciepłą wodą, nakłada na nie strój zakonny. Podczas obrzędów pogrzebowych przybyli na pogrzeb wierni odmawiają hymny mówiące o walce duchowej i trudach życia też wygląda pogrzeb prawosławnych, którzy zmarli podczas Oktawy Wielkanocnej, a więc w czasie od Niedzieli Zmartwychwstania Pańskiego do Niedzieli św. Tomasza. Wtedy, bez względu na stan, a więc świeccy, duchowni, chowani są według tego samego obrzędu. Nabożeństwa pogrzebowe księża odprawiają w białych szatach liturgicznych. Liturgia pogrzebu przypomina liturgię jutrzni prawosławia życie wieczne człowieka zaczyna się wraz z poczęciem. Ciąża to pierwszy samodzielny okres życia wiecznego. Drugi to zaś czas spędzony na ziemi, pomiędzy narodzinami wraz z chrztem, a śmiercią. Wtedy chrześcijanin ma możliwość udoskonalenia swojego stanu duchowego. Może wybrać życie z Chrystusem, z czego wynika potem jego wieczne istnienie w raju. Albo odrzucić Boga, czym naraża się na wieczne potępienie. Jeśli ktoś wybiera życie z Chrystusem to musi pracować cały czas nad swoją duszą, by po śmierci stanąć przed Sądem Ostateczny. By móc powiedzieć, że jest się człowiekiem czystym, oczyszczonym z grzechów. Po śmierci zaczyna się ostatni okres życia wiecznego, pozagrobowy. Dzieli się on na dwa etapy. Pierwszy trwa od sądu osobistego do Sądu Ostatecznego, a drugi zaczyna się po Sądzie Ostatecznym. Według prawosławia sąd osobisty zaczyna się trzeciego dnia po śmierci. Wcześniej dusza krąży wraz z aniołami wokół domu w którym leży trumna z ciałem zmarłego. Po pogrzebie dusza wznosi się na sąd osobisty. Staje przed Bogiem i rozważane są jego dobre, złe uczynki, które miały miejskie w ziemskim życiu człowieka. Dusza zapoznaje się z niebem, pokazywani są jej święci, którzy tam trafili. W tym czasie rozkłada się ciało zmarłego, ocalone zostanie tylko jego serce. Dusza zapomina o troskach, żałuje za grzechy. Po dziewięciu dniach dusza jeszcze raz kłania się następnych 30 dni ma się rozkładać serce zmarłego. W tym czasie aniołowie pokazują duszy piekło. Natomiast 40 dnia od chwili śmierci dusza po raz trzeci kłania się Panu Bogu. Wówczas określa się gdzie spędzi czas do Sądu Ostatecznego. Wyznacza się je w jednej z części piekła. To jakie to miejsce zależy od ilości grzechów. Wyjątkiem są święci. Oni na Sąd Ostateczny oczekują w przedsionku nieba. Podobnie jak dusze zmarłych i ochrzczonych niemowląt. Potem wszyscy stają na Sądzie Ostatecznym. Po nim dusze zostają wskrzeszone pod cielesną postacią, ale inną niż za życia. Ci co znajdą się w raju odnajdują swoich zmarłych krewnych. A ci, którzy trafią do piekła na wieki pozostaną sami... MODLITWA PIERWSZEGO DNIA PO NARODZINACH DZIECKA Kiedy urodzi Wam się dziecko, szczęśliwy Tato powinien zadzwonić do swojej parafii i poprosić duchownego o przeczytanie dziękczynnej modlitwy po narodzinach dziecka. W rozmowie należy podać imię matki. Modlitwa jest czytana przez kapłana bez Waszej obecności. MODLITWA ÓSMEGO DNIA PO NARODZINACH DZIECKA W ósmym dniu nad Waszym dzieckiem powinna być przeczytana modlitwa nadania imienia. W parafialnej praktyce modlitwa ta zazwyczaj czytana jest bezpośrednio przed chrztem, natomiast tradycja wyraźnie nakazuje, czynić to na podobieństwo nadania imienia Jezusowi, na ósmy dzień po narodzinach. Jeśli życzycie sobie, aby duchowny ósmego dnia nadał imię Waszemu dziecku, skontaktujcie się z duchownym z Waszej parafii. Modlitwa może być czytana w Waszym domu. CHRZEST I BIERZMOWANIE Sakrament chrztu i bierzmowania może być sprawowany nad dzieckiem po ósmym dniu (w wyjątkowych sytuacjach wcześniej). Prawo kanoniczne osądza tych rodziców, którzy nie ochrzcili dziecka przez pięć miesięcy od jego narodzin, jako grzeszących lekkomyślnością. W tradycji prawosławnej sakramentu chrztu dokonuje się poprzez zanurzenie (cs. pogruzhenie). W wyjątkowych sytuacjach dopuszczalny jest chrzest przez polewanie. Należy być jednak świadomym, że taki zwyczaj nie jest w pełni zgodny z nauczaniem Cerkwi prawosławnej i przyszedł do nas z łacińskiego Zachodu. W celu ustalenia daty, przebiegu i formy sakramentu, skontaktujcie się z duchownym Waszej parafii. Zanim zadzwonicie zastanówcie się dobrze nad wyborem daty chrztu. Sakrament może być sprawowany każdego dnia, natomiast w okresach postów uroczystości z nim związane nie mogą tego postu naruszać. Zgodnie z tradycją Cerkwi prawosławnej sakrament chrztu związany jest z określonymi wymaganiami stawianymi zarówno wobec osoby, która pragnie być ochrzczona, jak też rodziców chrzestnych: 1. osoba przystępująca do sakramentu Chrztu otrzymuje imię św. patrona. Jeśli do Chrztu przystępuje dziecko należy odpowiednio wcześnie ustalić jego imię, celem zgodności imienia nadanego na Chrzcie i imienia zapisanego w Urzędzie Stanu Cywilnego. Imię dziecka wybieramy spośród imion świętych patronów, które możemy odnaleźć w prawosławnych kalendarzach, lub spytać duchowieństwo parafii. 2. Rodzice chrzestni powinny być osobami aktywnie uczestniczącymi w duchowym życiu wspólnoty parafialnej. Na rodzicach chrzestnych spoczywa obowiązek opieki nad duchowym rozwojem osoby przyjmującej sakrament Chrztu. 3. Tradycja Cerkwi i prawosławne prawo kościelne wymaga, aby rodzice chrzestni byli wyznania prawosławnego. W drodze wyjątku: - Jeśli chrzci się chłopca – ojciec chrzestny musi być prawosławny - Jeśli chrzci się dziewczynkę – matka chrzestna musi być prawosławna. 4. Rodzice chrzestni powinni przygotować się do sakramentu Chrztu poprzez spotkanie z kapłanem, poznanie swych obowiązków w trakcie samego sakramentu, oraz poprzez Spowiedź i Eucharystię. Do sakramentu chrztu powinniście przygotować: prawosławny krzyżyk na łańcuszku, szatę chrzcielną (chrzczonkę) oraz dwie świece. MODLITWY ODMAWIANE NAD MATKĄ 40 DNIA Po okresie połogu matka wraca do życia sakramentalnego i liturgicznego oraz związanych z tym obowiązków. Po 40 dniu Mama wraz z dzieckiem, powinna przyjść do cerkwi, gdzie duchowny przeczyta nad nią i nad jej dzieckiem modlitwy oraz po raz pierwszy wprowadzi dziecko do świątyni. Matka powinna przystąpić do sakramentu spowiedzi i wraz z dzieckiem przyjąć Eucharystię. Wskazane jest aby w tych sakramentach uczestniczył też Tato. ѕєя∂υѕzкσ♥ zapytał(a) o 21:00 Ile trwa pogrzeb? Chodzi o czas : kościół + cmentarz. Z góry dzieki 0 ocen | na tak 0% 0 0 Odpowiedz Odpowiedzi kamka;) odpowiedział(a) o 21:02 1,5 -2 h przynajmniej u mnie tak jest:D 1 0 Madziaa.♥ odpowiedział(a) o 21:03 W kościele ok. jedna godz a na cmentarzu ok 30 min razem 1,5 godz ; ] 0 0 blocked odpowiedział(a) o 21:04 im prędzej do piachu tym lepiej 0 1 Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub

ile trwa ceremonia pogrzebowa w cerkwi